viernes, 24 de abril de 2009

Mikres Periplanisis - En una barca

Με μια βάρκα

Με μια βάρκα θα σε πάρω για να πάμε μακριά
στο κατάρτι της δεμένοι θα πνιγούμε στα φιλιά
Με κουπιά κομματιασμένα, διπλωμένα τα πανιά
το κατάρτι η φυλακή μας και τ' αστέρια η συντροφιά

Κάιρο, Σαλονίκη, Γιβραλτάρ, Πειραιά
καπετάνιε κάνε στάση να κατέβουμ' ανοιχτά

Κύμα πάνω κύμα κάτω με τον ήλιο στα μαλλιά
μες τα μάτια σου το δάκρυ έγινε δροσοσταλιά
Mες τη μέση του πελάγους μια γοργόνα μάγισσα
τα σχοινιά με μια ματιά της ρίχνει μες τη θάλασσα

Κάιρο, Σαλονίκη, Γιβραλτάρ, Πειραιά
καπετάνιε κάνε στάση να κατέβουμ' ανοιχτά







En una barca

En una barca te llevaré, para irnos lejos.
Atados al mástil no hundiremos en besos.
Con los remos hechos pedazos, las velas dobladas,
el mástil nuestra cárcel y las estrellas nuestra compañía.

Cairo, Salónica, Gibraltar, Pireo,
Capitán, detenete para que bajemos en mar abierto.

Ola arriba, ola abajo, con el sol en el cabello,
la lágrima en tus ojos se convirtió en gota de rocío.
En medio del mar, una sirena hechicera,
con una mirada, arroja las cuerdas al mar.

Cairo, Salónica, Gibraltar, Pireo,
Capitán, detenete para que bajemos en mar abierto.

domingo, 19 de abril de 2009

Fotos - Puertas

Fotos de algunas puertas tomadas en distintos lugares de Grecia.




















Janiá (Creta) ............................... Plaka (Atenas)

Ano Syros (Syros)

jueves, 16 de abril de 2009

Citas - Giorgos Seferis



- ¿Qué son esas muchachas, mujeres o columnas? - preguntó. La pierna en tensión indica que soportan un peso, ¿la otra?..
- Lo curioso es - dijo Estratis - que se nota en su pecho el peso que soportan.

Giorgos Seferis (Seis noches en la Acrópolis)

miércoles, 15 de abril de 2009

Mikroutsikos - Kavvadias.

Nombro a dos personas en este título. Por un lado a Nikos Kavvadías (Νίκος Καββαδίας), poeta, nacido en 1910 y fallecido en 1975. Su obra poética está casi en su totalidad ligada a la vida de los marinos, sus viajes, nostalgias, adicciones, lamentos. Actualmente es muy reconocido en Grecia, lo que se debe en parte a los diversos compositores que se dedicaron a musicalizar su obra; entre estos contamos al otro mencionado en el título: Thanos Mikroutsikos (Θανος Μικρούτικος) que editó en primera instancia un disco llamado La cruz del sur (Ο σταυρός του νότου) en el que musicalizaba 11 poemas de Kabbadías. Tras el éxito de este disco de 1979 se edita en 1992 un disco doble formado por los 11 poemas musicalizados en nuevas versiones más un agregado de otros siete poemas, al nombre original de La cruz del sur se le suma el nombre de Líneas del horizonte (Γραμμές των οριζόντων). De esta segunda edición participarongrandes cantantes, como Vasilis Papakonstantinou, Giannis Koutras, Jaris y Panos Katsimijas y Giorgos Dalaras.
Bastantes años más tarde, en 2005 Mikroutsikos vuelve a grabar ambos discos, esta vez con nuevos intérpretes y en vivo. En esta nueva versión cantaron Jristos Thiveos, Giannis Koutras, Lavrentis Majeritsas y Giannis Kotsiras.

La primera canción que pongo de estos discos es Ο μαύρος θερμαστής απο το Τζιμπουτί (El fogonero negro de Yibutí), cantada por Basilis Papakonstantinou.







O μαύρος θερμαστής από το Τσιμπουτί

Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής από το Τσιμπουτί
όταν από τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε
στην κάμαρά μου ερχότανε γελώντας να με βρει
κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε

Μου 'λεγε πώς καπνίζουνε στο Αλγέρι το χασίς
και στο Άντεν πώς χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη
κι έπειτα πώς φωνάζουνε και πώς μονολογούν
όταν η ζάλη μ' όνειρα περίεργα τους κυκλώνει.

Μου 'λεγε ακόμα ότι είδε αυτός μια νύχτα που 'χε πιει
πως πάνω σ' άτια κάλπαζε στην πλάτη της θαλάσσης
και πίσωθε του ετρέχανε γοργόνες με φτερά
σαν πάμε στο Αντεν μου 'λεγε κι εσύ θα δοκιμάσεις

Εγώ γλυκά του χάριζα και λάμες ξυραφιών
και του 'λεγα πως το χασίς τον άνθρωπο σκοτώνει
και τότε αυτός συνήθιζε γελώντας τρανταχτά
με το 'να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει

Μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά
κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ Ρετζίντα στη Μαρσίλια
για να φυλάξει εμένα από έναν Ισπανό
έφαγε αυτός μια αδειανή στην κεφαλή μποτίλια

Μια μέρα τον αφήσαμε στεγνό απ' τον πυρετό
πέρα στην ‘πω Ανατολή να φλέγεται να λιώνει
θεέ των μαύρων τον καλό συγχώρεσε Γουίλ
και δώσ' του εκεί που βρίσκεται λίγη απ' την άσπρη σκόνη

Willy, el fogonero negro de Yibuti.

Willy, el fogonero negro de Yibuti(1),
cuando se desocupaba de su guardia nocturna,
venía a buscarme a mi camarote, riéndose,
y me hablaba durante horas de cosas extrañas.

Me contaba cómo fuman el hachís en Algeria,
y cómo en Aden(2), bailando, toman el polvo blanco,
y luego cómo gritan y cómo hablan solos,
cuando el mareo los acecha con extraños sueños.

Me contaba también que soñó, una noche que había bebido,
que galopaba, a caballo sobre el mar,
y detrás de él corrían sirenas con alas.
- Cuando vayamos a Aden - me decía – vos también vas a probarlo.

Yo le regalaba dulces y cuchillas de afeitar,
y le decía que el hachís mata.
Entonces él solía, riendo fuertemente,
levantarme bien alto con una mano.

En su enorme cuerpo tenía un corazón inocente,
una noche en el bar “Reginda” en Marsella
por protegerme a mí de un español,
se comió él un botellazo en la cabeza.

Un día lo dejamos seco por la fiebre,
ardiendo, más allá de medio oriente.
Dios de los negros, perdoná al buen Willy,
y dale, dondequiera que esté, un poco del polvo blanco.

Dios de los negros, perdoná al buen Willy,
y dale, dondequiera que esté, un poco del polvo blanco.


(1) Yibuti: país ubicado al este de África.
(2)- Aden: Golfo que separa Yibuti de Yemen. También es una ciudad este país.




Escuchar y leer traducción de A bord de l'Aspasia

viernes, 10 de abril de 2009

Pantelis Thalassinos - Boleto en tu bolsillo

Dos versiones de esta hermosa canción de Pantelis Thalassinos. La original, del disco Νύχτας κύματα (olas de la noche) y la segunda del disco doble en vivo Από την Τήλο ως τη Θρήκη (Desde Tilos hasta Thraki).






Εισιτήριο στην τσέπη σου

Ήθελα να 'μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
Ότι αγγίζεις να ’χει κάτι από μένα
Να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
Που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
Όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
Όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να ’μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
Η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
Να ’μαι η πρώτη ρουφηξιά απ’ το τσιγάρο σου
Κι η τελευταία η γουλιά απ’ το ποτό σου

Ήθελα να ’μαι εισιτήριο...

Θα ΄θελα να ’μαι η αστραπή που σβήνει μες το βλέμμα σου
Πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου
Να ’μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
Για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου

Boleto en tu bolsillo

Quise ser el tacto en el extremo de tus dedos
(para que) lo que tocaras tuviese algo de mí,
ser en la noche la voz de tus amigos perdidos,
que cantan antiguas y queridas canciones.

Quise ser un boleto en tu bolsillo,
cuando en mí viaja tu pensamiento,
quise ser un boleto en tu bolsillo,
cuando en mí viaja tu pensamiento.

Quise ser la sombra en el extremo de tus párpados,
la única palabra en tu delirio,
ser la primera bocanada de tu cigarro,
el último sorbo de tu trago.

Quise ser un boleto en tu bolsillo ...

Querría ser el relámpago que se apaga en tu mirada,
la línea de la suerte de tu mano,
ser fiebre escondida en tu sangre,
para despertar los fuegos de tu cuerpo.